7 Ağustos 2017 Pazartesi

DUVARIN ÖTE TARAFINDAKİLER


Çıkan kısmın özeti:
Serap hayallerindeki hayata iç geçirerek bakan yüzbinlerce gençten biridir. Üniversiteden sonra istediği işe girememiş, güç bela bir internet haber sitesinde editörlük yapmaya başlamıştır. Bir gün patronu, yazlık evinde yardıma ihtiyacı olduğunu söyler. Serap’ın gönülsüz evet dediği bu görev, hayatını rayından çıkaracaktır. Önce alt komşusu Cemil’in arkadaşı olduğunu söyleyen bir Gizli Teşkilat çalışanı tarafından patronun evindeki toplantılarda ajanlık yapması teklifini alır. Oyun içinde oyun tehlikesinden şüphelenen kahramanımız hiç beklemediği bir anda kalbini oyacak celladın kapıyı çalacağından habersizdir.




"Geriye baktığında, bunu onlar için gerçek başlangıç anı sayıyordu. Her ikisi de rahatsız ve kendini tutar gibiydi. Gönülsüz değil, ama tedirgin, hatta birbirlerine acır gibi. Daha sonra erkeğe, o anda önemli bir şey hissedip hissetmediğini sordu. O da, evet, dedi. Bunun birlikte yaşayabileceği biri olduğunu fark etmişti. Ona, peki diyelim birlikte yaşayamayacağın biriydim. Bunu anlayabilir miydin, diye sorduğunda, adam evet dedi, bunu anlayabilirdim. Anlayabilirdi ama anlamamıştı.

                                           Alice Munro, "Barbarlar", AÇIK SIRLAR
                                    


Erdem ve korkaklık kol kola girmiş

“Sizin yaşlarınızdayken ben de Memnan Bey’in yanında çalışırdım. Kendisi hem iyi bir akıl hocası hem de cömert bir işverendir. Hatırlıyorum da bir keresinde yaptığım bir haber yüzünden topa tutulmuştum. Bana kol kanat germiş, kellemi isteyen avukatların gözünü korkutmuştu. Ah, hatta eşim Ramiz’le de onun ofisinde tanışmıştık, öyle değil mi tatlım?”

Boya küpüne daldırıp çıkardığı suratı, rüküş kırmızı elbisesi ve bakmaktan kendimi alıkoyamadığım yeni ekilmiş kaşları ile kendi sınıfından olmayan bana, sanki bir lütufta bulunuyormuşçasına konuşan bu kadını niye dinliyordum?
A) Burjuva tavrının ve snob duruşunun gösterişten ibaret olduğu, zavallı bir kalp ağrısına sahipmiş ve gizlediği bir sırrını artık açığa vurmak istermiş haline acıyordum.  B) Onunla takılmayı patron Memnan’ın karısı Oya’nın getir götürünü yapmaktan daha iyi bir seçenek olarak görüyordum.
C) Bir siyasi danışman olan bu hatunun ağzından dökülecek bir iki kelam bizim teşkilata veri sağlayacak bir ipucuna dönüşebilirdi pekala.

Kadın bir iki kadehten sonra saçma sapan yatak sırlarını anlatmaya başlayacak gibiydi. Yazık ki ben kendisini dinlerken alkol tüketemiyor, sadece salonda yiyecek içecek eksilmesin diye etrafı kontrol ediyordum. Briyantinli saçları ve yağlı sakalı ile kocası Ramiz yanımıza geldiğinde şimdi tencere kapak kadar birbirine uygun gördüğüm bu ikilinin nasıl olup da “power couple” statüsüne erişebildiğini düşündüm. Sadece yalakalık ve doğru zamanda doğru yerde olmakla becerilecek iş değildi bu.

Ramiz geldiği gibi kıllı elini önce belime koydu. Sonra biraz daha aşağılara inerek kalçamı okşamaya başladı. Üzerimdeki beyaz takım elbisenin bana verdiği rahatsızlık yeterince sinirimi bozarken bir de hayatta elde ettiği her şeyi insanlara çamur atmak ve şantaj yapmakla kazanmış bir gazeteci bozuntusu tarafından tacize uğramak beni delirtmişti. O anda elime geçen bir vişne suyunu olduğu gibi adamın üzerine boca ediverdim. Memnan’ın karısı Oya faltaşı gibi açılmış gözleri ile beni lanetlerken tuvalete koşturdum. Ne yazık ki, tuvalette iki iş adamı kokain partisi veriyordu. Benim beyaz takım bir kuru temizlemecinin leke çıkarmak için tüm mesaisini harcayacağı kadar batmıştı. Çaresiz hava almak üzere fransız kapının sürgüsünü çektim. bahçeye çıktım. 

Ateşböcekleri, ıhlamur kokuları ve yakındaki gölden gelen kurbağa sesleri içinde huzurlu bir geceydi. Az önce terkettiğim evdeki iblislerden bihaber yıldızlar gökyüzünde dans ederken halime üzülüyormuş gibiydi. Kırmızı elbiseli kadın kendi gençliği ile benimki arasında paralellik kurmakta haklıydı. Bazı insanlar güçlerini icra etmeye o kadar büyük ihtiyaç duyar ve iktidarı öylesine arzularlar ki, kendi doğalarında buunan bazı parçalarına zorbalık etme fikrine saplanıp kalırlar. Bu büyük bir kibrin, kendini beğenmişliğin sonucudur. Bütün sofu ahlakçılarda, insan kendisinin bir parçasına Tanrı diye taparken diğer tarafını da şeytanlaştırır. bazen kendimi tertemiz bir melekle eş tutarken çoğu zamanda riyakar politikacılar gibi manipule edici konuşmalar yapıyor oluşum bundandı. 

Bu eve gelmiştim. Hem de gizli bir örgütün ajanı olarak. Bana yapılan teklifi kabul etmiştim. Niye? Ancak o zaman kolay yoldan iş bulan bir sanatçı olacaktım. Bu, kendi yeteneğime, çalışkanlığıma hiç güvenmediğim anlamına gelmiyor muydu? Ah be kızım Serap, kader kalbi ferahlara gökkuşağı çıkarır diyenler haksız mı? Hiç yılmadan çabalasan bir gün yüzün gülmez mi? Buna inanmayı kesersem,
kısa zamanda yükselmek isteyen o hırslı kalabalıktan ne farkım kalırdı? Kol kola giren erdem ve korkaklığın elinden havuzun arkasındaki çalılıklardan gelen ses olmasa kurtulamazdım. Çoktan dolu dolu olan gözlerim karanlığı doyuracak kadar büyümüştü ki...

"Bu akşamın sizin için can sıkıcı geçmediğini umuyorum..."
"Pardon?!"

Tehlikeli ve hassas görevimin gerektirdiği soğukkanlılığa sahip olmayışıma veryansın etmeyi bir kenara bırakmam gerekiyordu demek. Karşımda dikilen oldukça nazik ve centilmen genç adam,
"Afedersiniz, sizi ürkütmek istemedim. Çalılıkların ardında bir ağaç ev var biliyor musunuz? Memnan bey kimin için inşa ettirdi bilmiyorum, ama içindeki teleskopla yıldızlardan başka her şeyi izledim bu gece..."

Bu davete katılan herkes konuşmayı ne kadar çok seviyor diye düşünmeden edemedim. Acaba yalnızlıklarını böyle mi maskeliyorlar. Hemen her memlekette en çok sesi çıkanlar bilirbilmezler, cahillerdir. Belki içerideki kuru gürültü uzmanlarına böyle seslenirdim de... Bu karşımda dikilen  samimiyeti göz bebeklerinden fışkıran sevimli şeye 'cahil' diye hitab etmek haksızlık olurdu.
Merakıma engel olamadan sordum;
"İçerde olanları mı gözlüyordunuz yoksa?"

O an gülümsedi ve havada uçuşan tüm ateş böcekleri durdu. Işıklarını aynı anda yaktı ve ben tüm yüzüne yayılan geniş gamzeyi görebildim. İlk görüşte vurulmak, böyle bir şeydi demek. Kısacık bir andı. O an göğsümde bir zonklama, midemde bir yanma ve kulaklarımda çınlama olarak geçip gidiverdi. Ağzım açık bakıyordum, neyse ki içimizden biri sözcüklerle ilişki kuracak kadar kendindeydi. 
"Bir çeşit hobi diyelim. Sizin de vardır. Sapık tacizcileri şaraba doyurmadığınız zamanlarda sneler yaparsınız?"

Demek ki o teleskopla gerçekten de Memnan ile Oya'nın seçkin davetlilerini gözetliyordu. Nedense bu karşılaşma beni kendimden geçirmişti. Çoktan unuttuğum Gizli Teşkilat'ı hatırlamam birkaç dakikamı aldı. Jetonun bende köşeli döndüğünü söyleyen kardeşlerim haksız değillerdi yani. 

"Size verecek bir bilgi yok henüz elimde." deyiverdim.

Karşımdaki gamzeler bu sefer kelebeklere dönüşmüştü. Ateşböcekleri şimdi de havaya yayılan kahkahalarla dansa başlamıştı. Karşımdaki muzip adam gülerken bir yandan da açıklama yapmaya çalışıyordu.

"Alt tarafı hobilerinizi sordum hanımefendi. Resim yapmak, gitar çalmak, kürek çekmek, kanaviçe işlemek gibi bir merakınız var mı, diye merak ettim. Babam bu tip toplantılara katılmam konusunda ısrarcıdır. Ama ben içerdeki dalavericilerle olmaktansa dumanlı kafayla takılmayı tercih ederim. Onlara haddini bildiren biriyle eğlenme fırsatını da sık yakalıyor değilim."

"Ben sizi yanlış anladım." diye kesiverdim konuşmasını. Kendi kazdığım kuyulara yuvarlanmakta ustayımdır. Ama bu kez uzatmayacak, hemen patronun evine geri dönecek ve işime bakacaktım.

Kendi yoluma gidecektim.

Elektrik kesilmese, havuzun etrafındaki lambalar sönmeseydi...

Karanlığı delen bir boğuşma ve haykırış duyulmasaydı...

Gizli Teşkilat'ın şahsıma tahsis ettiği telefon acı acı çalmasaydı...

Bu ufak tanışmayı unutacak, yüreğimin bir kez daha tarumar edilmesini engelleyecektim. Heyhat bilgeler boşuna; hayatta her şeyin zamanı var, dememişler. Duvarın öte tarafına geçmek için sadece çabalamak yetmez. Talih tuhaf tesadüfler hazırlar ve ansızın bir girdaba sürüklenmenizi sağlar. Gece iyice çöktüğünde yarılan karanlığın içinden boşanan buz gibi yağmur gibi. O da hayatıma davetsiz dalıverdi.


Haftaya ...
ŞEREFİM SÖZ KONUSU OLSA DA,
KALBİMİN SÖYLEDİĞİNDEN BAŞKA ŞART KOŞMAM!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder